Groenendijk (Hazerswoude-Rijndijk), 23 juli 2004
Het leek allemaal zo simpel. In oktober 1993 meldde de Hazerswoudse hovenier John de Wit in deze krant dat hij bij zijn bedrijf een dierenbegraafplaats wilde aanleggen.
Als iedereen nou een beetje mee wilde werken, konden in het voorjaar van 1994 de eerste dieren in Hazerswoudse bodem ter aarde worden besteld. Het liep allemaal iets minder voorspoedig.
Een buurt die al op gespannen voet leefde met de hovenier en bang was voor extra overlast, een weifelende wethouder en een ondernemer die zich niet altijd even diplomatiek uitdrukte, waren er de oorzaak van dat de aanleg van de begraafplaats een slepende kwestie werd. Maar binnenkort gaat het toch echt gebeuren. ,,Eind dit jaar moet de begraafplaats voor honderd procent draaien.''
Een lap grond van anderhalve hectare naast en achter de nieuwbouw van het hoveniersbedrijf achter de wijk Groenendijk heeft sinds eind vorig jaar officieel de bestemming 'dierenbegraafplaats'. Alle procedures zijn afgerond, de aanleg kan in principe morgen beginnen. ,,Dus we gaan binnenkort maar eens aan de slag'', vertelt De Wit. ,,We moeten eens kijken wanneer dat het beste uitkomt. Misschien over een maand, misschien over twee maanden. We doen alles in eigen beheer, dus het is een mooie klus voor als we even wat minder werk om handen hebben.''
De hovenier heeft een heel archief met krantenknipsels van halverwege de jaren negentig, de tijd dat zijn plannen geregeld de pers haalden. Over een gemeente die tegen de wens van de ondernemer én de buurt bepaalt dat de begraafplaats direct achter de woonwijk moet komen, over buurtbewoners die de ondernemer op een hoorzitting bijna te lijf gaan en over De Wit die op een gegeven moment gewoon maar begint met de aanleg van de drainage onder de geplande dodenakker. ,,Ja, als je dat allemaal bekijkt, is het toch een soapserie geweest. Maar dat geven ze zelf ook toe.'' Hij pakt er nog maar een knipsel bij. ,,Kijk, 'rampzalige discussie', ze zeggen het zelf.''
Nadat de discussie over de begraafplaats een paar jaar lang in alle hevigheid was gevoerd, werd het acht jaar geleden rustig. ,,We konden wel gaan procederen, maar zou zo veel tijd gaan kosten. En we hadden de toezegging van de gemeente dat ze de dierenbegraafplaats mee zouden nemen in het nieuwe bestemmingsplan. Dat is netjes gebeurd, ik moet echt zeggen dat ze dat keurig afgehandeld hebben. Ach, sommige dingen duren nou eenmaal wat langer dan je van tevoren verwacht.''
Achteraf pakt de jarenlange vertraging zelfs nog gunstig uit voor De Wit. Omdat de HSL-tunnel recht onder zijn bedrijfsgebouwen door liep, moest hij een nieuw gebouw neerzetten. Dat staat nu precies op de plek waar hij tien jaar geleden de begraafplaats had willen aanleggen. ,,De begraafplaats komt nu hiernaast en hierachter, dus tegen het spoor aan. De strook hiernaast ligt precies bovenop de tunnel, dus daar mag niet worden gebouwd.
De aanleg van de begraafplaats op die plek is gewoon een perfecte invulling.'' Het enige nadeel is dat de drainage die De Wit tien jaar geleden heeft aangelegd inmiddels onder de nieuwbouw van zijn bedrijf is verdwenen. ,,Bij de begraafplaats moeten we straks dus opnieuw drainage aanleggen. Maar ach, dat is niet zo erg, toch?''
Dit artikel is overgenomen uit het Leidsch Dagblad. Onze redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoud.